info gezocht over travestie

  • ilani

    Hi iedereen

    ik werk op een wooongroep met licht verst. gehandicapten pubers waarvan er een jongen zich graag als vrouw verkleed. Hij gaat steeds verder in het spel en kan zich binnen no_time omtoveren tot prachtige vrouw.

    Iedereen accepteerd hem zoals hij is en hij maakt eeen duidelijk onderscheid tussen lekker thuis zijn en zich verkleden en de wereld waar hij als stoere jongen door het leven gaat.

    Nou is mjn vraag aan iemand die er antwoord op heeft.

    Hoe is het bij jouw?

    Voelde je al jong de behoefte om je vrouwelijke kant te belichten?

    Waar zit de “”kick“” van het opmaken en kleden als vrouw?

    Is die behoeefte alleen op bepaalde momenten of zou je het vaker doen als het maatschappelijk nog meer geaccepteerd zou zijn. b.v. ff naar de winkel met hoge hakken en een paar mooie oorhangers in?

    Geeft het voorbereiden en “”optutten“”net zoveel plezier als het eind resultaat of gaat het meer om het eindresultaat.

    Mischien wel erg persoonlijke vragen he! Maar jullie zouden deze jongen echt van dienst zijn als zijn begeleiders een goed beeld hebben van wat hem bezig houd en wij zijn meer van advies bij ervaringdeskundige halen i.p.v. de textboeken.

    alvast bedankt gr. ilani

  • Erik

    Ik vind het jammer dat hier nog niemand antwoord op heeft gegeven, zal ik dan maar als eerste beginnen. Bij mij is het zo als ik s'avonds thuis ben dan trek ik een rok en een leuk truitje aan zo dat ik het gevoel krijg dat ik een vrouw ben, optutten dat doe ik nog niet (dat komt later wel als ik daar aan toe ben). Eigenlijk wil ik best wel voor een maand of drie vrouw willen zijn om te kijken hoe dat is (kon dat maar even), ik weet dat het niet kan maar in die drie maanden dat ik vrouw zou mogen zijn dan wil ik ook leven als vrouw dus ook kinderen krijgen hoort daar bij. Jij zegt dat die jongen steeds verder in het spel gaat, zie het maar als een spel zo zie ik dat ook, ik moet me zelf verkleden als vrouw om me vrouw te voelen want er bestaat nog steeds geen tovenaar die mij kan om toveren tot vrouw.

  • Natasja

    Hoi Ilani,

    Mijn verhaal is niet het standaardverhaal van een TV denk ik. Maar is er eigenlijk wel een standaardverhaal? Zover als mijn contacten en kennis van het wereldje strekken blijkt het in heel veel verschillende vormen voor te komen.

    Ik ben er nu al zo'n 30 jaar mee bezig, vanaf ca. mijn 11e levensjaar, toen met name het ondergoed en de badkleding, en later ook de panty's van mijn moeder een onweerstaanbare aantrekkingskracht op mij uitoefenden, en ik als ik maar even alleen thuis was toch weer gauw iets uit de kledingkast moest proberen.

    En daar is het bij mij ook bij blijven hangen. Het dagelijks leven, en ook de meeste avonden, breng ik gewoon door als mijn mannelijke ik, en maar af en toe komt die behoefte boven drijven om me als vrouw te kleden. Wat er in mijn geval mee te maken heeft dat het een soort vluchten is als ik enorm in de stress of drukte zit.

    Zo iets van even een ander zijn, en daarmee ook de zorgen van mezelf even vergeten. Maar naast het feit dat ik als man zijnde toch wat meer vrouwelijke eigenschappen dan de gemiddelde man vertoon, speelt bij mij zowel tijdens de voorbereiding, als tijdens het gebeuren zelf toch een zekere sexuele opwinding een rol. De voorbereiding is er soms al dagen te voren, dan is het een echt geplande transformatie, en geniet ik al van te voren van het straks weer even Natasja worden.

    Eenmaal als Natasja is er dus de opwinding dat alles anders aanvoelt als je normale kleding, het in de spiegel kijken en voor een flink gedeelte toch een vrouw zien, die zoveel mogelijk mijn eigen ideaalbeeld van een vrouw is. Zonder make-up en allerlei andere accessoires, wat ik vaak te veel moeite vind, lukt dat natuurlijk van geen meter, en de echte kick zit volgens mij bij mij echt in het feit van even een ander zijn, en daarvoor is een meisje dan de meest geschikte rol. Daarbij blijft het voor mij een spelletje en heeft het niets te maken met graag een vrouw willen zijn.

    Als je nog meer wilt weten, laat je het maar horen.

    Natasja

  • Erik

    Dit is een mooi verhaal Natasja.

  • Erik

    Een mooi verhaal van Natasja is er bij gekomen, dat van mij is niet zo lang maar er staat nu wel wat op het prikbord. Soms is het ook wel moeilijk voor mij, ik leef als man maar te gelijkertijd wil ik ook als vrouw leven. Als die mogelijkheid er was dat ik drie maanden vrouw kon zijn zou ik er zo voor tekenen, als die drie maanden dan voorbij zijn dan wil ik ook kunnen kiezen hoe ik verder wil leven als man of als vrouw. Hier heb ik iets voor jou het is een uitzendig van man bijt hond http://cgi.omroep.nl/cgi-bin/streams?/tv/ncrv/manbijthond/bb.20061026.asf ik hoop dat je hier iets aan heb.