gewoon wat vraagjes

Michelle

15-02-2006 10:39

Hey allemaal,
Ik wilde jullie wat vragen en ik hoop op serieuze antwoorden,
Hoe oud waren jullie toen jullie echt wisten dat jullie liever meisjeskleren aanhadden? Is het zo dat als je travestiet bent dat je dan ook meteen homo bent?
Mijn zoontje van 4 is gek op jurkjes enzo en zoals vandaag ook, ze hebben carnaval op school en hij wilde gewoon zijn roze jurkje aan ookal hadden we gisteren nog een ander pak voor hem gekocht. Thuis ook, als er ook maar een beetje aanleiding toe is dan loopt hij het liefst in de jurkjes van zijn grote zus.
wilbert

16-02-2006 10:29

hoi michelle; bij mij kwam de behoefte voor vrouwen kleding rond mijn 15 jaar
ben nu 45 , heb geprobeerd om dit weg te drukken maar dat leukte niet
kan hier door geestelijk in de problemen, als travesiet ben je beslist geen homo
ben zelf gelukig getrouwd en mijn vrouw weet hier van en heeft er geen moeite mee.
hoop dat je hier wat aan hebt
groetjes wilbert
Joan

16-02-2006 11:46

Hallo,
Wat jezelf betreft: ik en velen met mij hebben al vanaf heel jong een
onbedwingbare behoefte zich al vrouw/meisje te kleden. Ik weet nog
dat ik als katholiek jongetje mijn eerste communie ging doen. Bij het
oefenen moest ik naast een meisje lopen waar ik gewoon hardstikke
jaloers op was omdat zij zo'n mooie jurk mocht dragen. Mijn ouders
dachten dat ik verliefd op dat meisje was en ik liet het er maar bij maar
wat had ik graag de jurk van dat meisje gedragen.
Ik heb mij van kleinsaf aan gekleed als meisje en heb dat nooit in de
hand kunnen houden. Inmiddels kreeg ik van het Genderteam het stempel
transseksueel en kreeg daarop hormonen. Toen ik vertelde geen operatie
te willen ondergaan omdat mijn piemel mij totaal niet interesseerde en
ik er dus ook geen last van had, ja toen kon ik gelijk vertrekken. Dank zij
een te gekke huisarts krijg ik desondanks toch mijn hormonen.
Wat je kind betreft :
Het is echt niet gezegd dat hij travestiet of iets dergelijks is. Ik weet niet hoe
oud hij is maar laat dat kind gewoon zijn gang gaan en dan kom je op de lange
duur er wel achter wat het bij hem is. Als hij echt te kennen geeft meisje te
willen zijn dan raad ik sterk aan om gesprekken aan te gaan met dr. Peggy
Cohan van het Academisch ziekenhuis Utrecht.
Als je nog vragen hebt, kom er dan gerust mee. Je hebt nu mijn email-adres en
kunt je dus ook rechtsstreeks tot mij wenden.
Succes en sterkte, Joan
michelle

16-02-2006 14:11

Bedankt voor jullie reacties, ontzettend bedankt.
Mijn zoontje is pas 4 dus het is nog erg voorbarig om iets te zeggen en ik moet er wel bij zeggen dat hij er heilig van overtuigd is dat als hij groot is hij ook een meisje wordt net als zijn zus. (ik denk dat hij denkt dat alle kindjes eerst jongetjes zijn, ik weet het niet) hij zegt af en toe dingen waardoor ik erg veel twijfel.
Voor de duidelijkheid, het zal mij absoluut worst zijn wat hij is, dat meen ik echt maar zoals gisteren dus op school, ik merk toch dat ik mij dan schaam en misschien expliciet overduidelijk wil kenbaar maken dat het niet mijn keus is dat hij dat jurkje aan heeft gedaan. Niet eens zozeer omdat ik er een probleem mee heb maar misschien voor de omgeving. De meeste ouders en kinderen reageerden heel positief en heel vertederd dat hij al zo'n sterke wil had maar je hoort toch op de achtergrond ouders lachen en dat breekt mijn hart.
Mijn moeder heeft eergisteren nog snel een ridderpak gekocht omdat zij het absoluut niet wilde dat hij met een jurkje naar school ging maar hij wilde dat perse niet aan.

gewoon wat vraagjes

Michelle

wilbert

Joan

michelle