Gestoord?

  • Gracielle

    Hoi Allemaal,

    Het kan toch niet dat ik bij jullie hoor? Bijna alles wat ik over en van jullie lees is niet op mij van toepassing. En dus kan ik nooit een echte travestiet zijn. Nee, waarschijnlijk ben ik gewoon een beetje gestoord.

    Je vraagt je af waarom? Lees maar verder….

    Een warme zomeravond of zomernacht. Het is stil en aardedonker in het bos. Geen beweging of geluid behalve het geritsel van de wind door de bladeren. En dan…. op dat pad beweegt iets. Probeer eens wat meer te zien.. het is een mens, een meisje. En ze draagt alleen een beha, een string, stay-up kousen en schoenen. Ze wandelt door het donkere bos in haar ondergoed.

    Een andere zomeravond. Een man zit aan de kant van het water wat te lezen. Het wordt later en de andere zon- en waterliefhebbers gaan stuk voor stuk terug naar huis. Tot hij alleen overblijft aan de plas. Hij rommelt wat in de tas die hij bij zich heeft, haalt er iets uit. Trekt zijn korte broek uit en de zwembroek die hij blijkbaar uit zijn tas gehaald heeft aan. Hij trekt zijn shirt uit en schuift nog wat dichter naar de waterkant. Hij rommelt nog wat in zijn tas, kijkt omzichtig om zich heen of er echt niemand meer is, en haalt er nog iets uit. Schichtig en snel trekt hij ook dat aan, het is het bovenstukje van een bikini, en als hij het water in glijdt blijkt de zwembroek ook niets anders te zijn dan een bikinibroekje.

    Natuurlijk heeft iedereen al lang begrepen dat zowel het meisje in het bos als de man aan de waterkant niemand meer of minder is dan ik zelf. Af en toe krijg ik de onbedwingbare drang om zulke gekke dingen te doen. Er is natuurlijk nog meer, dit zijn slechts een paar voorbeelden. Dingen die me vaak enorm opwinden. En net zo snel als die drang me bekruipt verdwijnt hij een paar uur later weer. Om soms de volgende dag, maar soms ook pas weken of maanden later weer op te komen. Blij ben ik er in ieder geval niet mee, het is heel beangstigend om je in je eentje in zo' n situatie te bevinden, als je de drang niet meer kon weerstaan. Waarbij mijn grootste angst is om betrapt te worden.

    Nu heb ik ook wel avonden thuis voor de tv doorgebracht gekleed in een rokje en een topje, maar het zijn juist die uitwassen die me het meest aantrekken. Ik vind dit gevoel eigenlijk niet echt terug op prikborden en forums, en denk daarom ook dat het niet onder travestie thuis hoort. Ik wil jullie daarom ook vragen of er nog andere mensen zijn die dergelijke gevoelens hebben. Ik hoop dan ook op veel reacties.

    Gracielle

  • Ciska

    Hallo,

    Ik denk dat ik zo'n beetje dezelfde gevoelens heb.

    Ik voel me geen travestiet, ik ben zeker geen transexueel, maar toch heb ik die enorme drang om korte rokjes, jurkjes, lingery, badpakken en ook bikini's ed. aan te trekken en hiermee thuis rond te lopen maar ook 's nachts buiten.

    Dit geeft mij een zekere “rust gevoel” ondanks het gevaar om betrapt te worden en daarnaast geeft het mij een heerlijk opwindend gevoel.

    Misschien ben ik ook wel gestoord, of misschien hou ik wel gewoon van mooie kleding.

    Wel is het jammer dat ik hierdoor in een soortement van isolement terecht gekomen ben want kontakten heb ik niet laat staan een intieme relatie…

    Groetjes,

    Ciska Gracielle schreef:

    >

    > Hoi Allemaal,

    > Het kan toch niet dat ik bij jullie hoor? Bijna alles wat ik

    > over en van jullie lees is niet op mij van toepassing. En dus

    > kan ik nooit een echte travestiet zijn. Nee, waarschijnlijk

    > ben ik gewoon een beetje gestoord.

    > Je vraagt je af waarom? Lees maar verder….

    > Een warme zomeravond of zomernacht. Het is stil en

    > aardedonker in het bos. Geen beweging of geluid behalve het

    > geritsel van de wind door de bladeren. En dan…. op dat pad

    > beweegt iets. Probeer eens wat meer te zien.. het is een

    > mens, een meisje. En ze draagt alleen een beha, een string,

    > stay-up kousen en schoenen. Ze wandelt door het donkere bos

    > in haar ondergoed.

    > Een andere zomeravond. Een man zit aan de kant van het water

    > wat te lezen. Het wordt later en de andere zon- en

    > waterliefhebbers gaan stuk voor stuk terug naar huis. Tot hij

    > alleen overblijft aan de plas. Hij rommelt wat in de tas die

    > hij bij zich heeft, haalt er iets uit. Trekt zijn korte broek

    > uit en de zwembroek die hij blijkbaar uit zijn tas gehaald

    > heeft aan. Hij trekt zijn shirt uit en schuift nog wat

    > dichter naar de waterkant. Hij rommelt nog wat in zijn tas,

    > kijkt omzichtig om zich heen of er echt niemand meer is, en

    > haalt er nog iets uit. Schichtig en snel trekt hij ook dat

    > aan, het is het bovenstukje van een bikini, en als hij het

    > water in glijdt blijkt de zwembroek ook niets anders te zijn

    > dan een bikinibroekje.

    > Natuurlijk heeft iedereen al lang begrepen dat zowel het

    > meisje in het bos als de man aan de waterkant niemand meer of

    > minder is dan ik zelf. Af en toe krijg ik de onbedwingbare

    > drang om zulke gekke dingen te doen. Er is natuurlijk nog

    > meer, dit zijn slechts een paar voorbeelden. Dingen die me

    > vaak enorm opwinden. En net zo snel als die drang me bekruipt

    > verdwijnt hij een paar uur later weer. Om soms de volgende

    > dag, maar soms ook pas weken of maanden later weer op te

    > komen. Blij ben ik er in ieder geval niet mee, het is heel

    > beangstigend om je in je eentje in zo' n situatie te

    > bevinden, als je de drang niet meer kon weerstaan. Waarbij

    > mijn grootste angst is om betrapt te worden.

    > Nu heb ik ook wel avonden thuis voor de tv doorgebracht

    > gekleed in een rokje en een topje, maar het zijn juist die

    > uitwassen die me het meest aantrekken. Ik vind dit gevoel

    > eigenlijk niet echt terug op prikborden en forums, en denk

    > daarom ook dat het niet onder travestie thuis hoort. Ik wil

    > jullie daarom ook vragen of er nog andere mensen zijn die

    > dergelijke gevoelens hebben. Ik hoop dan ook op veel reacties.

    > Gracielle

  • Gracielle

    Hai Ciska,

    Gelukkig dan toch nog een reactie. Ik vind het enorm sneu dat jij hierdoor in een isolement geraakt bent, gelukkig heb ik daar geen last van. Ik heb gewoon een vriendin waar ik mee samen leef, maar die kan met deze eigenschap van mij niet overweg, wat natuurlijk goed te begrijpen is. Hebben jouw gevoelens dan een dusdanige invloed op jou dat je niet gewoon sociaal kunt functioneren? Bij mij staan de gevoelens de meeste tijd op non-actief, je kunt er maar weinig iets mee, en ik ben dan ook meestal alleen van mijn fantasie afhankelijk.

    De reden dat ik dit bericht geplaatst heb is in eerste instantie willen weten of ik alleen sta in dit gevoel, blijkbaar dus niet. Daarnaast zijn er een aantal dingen die ik weleens, geheel of gedeeltelijk als meisje, zou willen beleven. Het gaat daarbij om “vrouwelijke” dingen, maar vooral geen seksuele contacten. Misschien doe ik op deze manier contacten op die hier ook interesse in hebben, en wie weet komen mijn dromen ooit uit. Als je interesse hebt in mijn verdere verhalen en fantasieen en je wilt je eigen verhaal kwijt hoor ik graag wat van je.

    Gracielle

  • Zohra

    Je meot jezelf niet zo gestoord vinden, niks menselijks is vreemd, ieder mens heeft wel een of andere afwijking en allemaal veroordelen we elkaar op wat we spannend vinden of opwindend, maar ondertussen hebben we de meest perverse gedachten terwijl we een ander veroordelen.

    M.A.W. geniet er gewoon lekker van dat je dit spannend vindt. Er is NIKS mis mee!

    Groetjes,

    ZohraGracielle schreef:

    >

    > Hai Ciska,

    > Gelukkig dan toch nog een reactie. Ik vind het enorm sneu dat

    > jij hierdoor in een isolement geraakt bent, gelukkig heb ik

    > daar geen last van. Ik heb gewoon een vriendin waar ik mee

    > samen leef, maar die kan met deze eigenschap van mij niet

    > overweg, wat natuurlijk goed te begrijpen is. Hebben jouw

    > gevoelens dan een dusdanige invloed op jou dat je niet gewoon

    > sociaal kunt functioneren? Bij mij staan de gevoelens de

    > meeste tijd op non-actief, je kunt er maar weinig iets mee,

    > en ik ben dan ook meestal alleen van mijn fantasie afhankelijk.

    > De reden dat ik dit bericht geplaatst heb is in eerste

    > instantie willen weten of ik alleen sta in dit gevoel,

    > blijkbaar dus niet. Daarnaast zijn er een aantal dingen die

    > ik weleens, geheel of gedeeltelijk als meisje, zou willen

    > beleven. Het gaat daarbij om “vrouwelijke” dingen, maar

    > vooral geen seksuele contacten. Misschien doe ik op deze

    > manier contacten op die hier ook interesse in hebben, en wie

    > weet komen mijn dromen ooit uit. Als je interesse hebt in

    > mijn verdere verhalen en fantasieen en je wilt je eigen

    > verhaal kwijt hoor ik graag wat van je.

    > Gracielle

  • Gracielle

    Hoi,

    Ik had natuurlijk wel het idee dat ik zo'n beetje de enige op de wereld was met dit soort gevoelens. Ook omdat het voor mijzelf nogal strijdig is, want doorgaans voel ik me gewoon goed in het vel dat ik bij mijn geboorte heb meegekregen.

    Daarom ging ik op zoek of er andere mensen waren met hetzelfde gevoel of iets vergelijkbaars.

    En ervan genieten zoals jij zegt is er eigenlijk niet zo echt bij. Omdat dat veelal in mijn eentje, zoveel mogelijk in afzondering gebeurt ben je ontzettend kwetsbaar. Daar wordt ik zo bang van dat ik niet meer durf. Maar omdat ik nu weer zo ontzettend de kriebels in mijn buik krijg dacht ik dat als er anderen zijn met dezelfde “hobby” het mogelijk zou zijn om contacten te leggen zodat je misschien in de toekomst iets gezamenlijk zou kunnen doen, waardoor je ook minder kwetsbaar bent.

    Groetjes,

    Gracielle

  • 5inch

    Ik doe het ook hoor, en ik weet het zeker dat er nog een hele grote groep is die het ook doet. Heb precies dezelfde gevoelens, en draag inmiddels in mondjesmaat hogehakken, gewoon in het publiek.